Soms hoeven we niets te zeggen om begrepen te worden.
We hoeven alleen maar naar onze huisdieren te kijken —
in die zachte ogen die ons volgen,
in het geduld waarmee ze naast ons liggen,
en in de stille manier waarop ze zeggen:

“Ik ben hier. Voor jou.”

Ze vragen nooit om perfectie.
Geen mooie woorden.
Geen beloftes.

Alles wat ze nodig hebben, is onze aanwezigheid.
Onze aandacht.
Onze zorg.

Maar juist dát maakt het zo bijzonder.
Want hoe weinig ze vragen,
hoeveel ze ons teruggeven.

Rust op dagen dat alles te veel lijkt.
Lichtheid wanneer we lachen.
Troost wanneer we stil zijn.

En dan gebeurt er iets moois:
Wij worden zachter.
Aandachtiger.
Liefdevoller.

We beseffen dat ze niet “iets extra’s” zijn,
maar deel van wie we zijn —
een stukje familie dat nooit uitgesproken hoeft te worden.

En precies daarom zorgen we voor hen.

We kiezen die ene borstel die beter werkt.
Dat speelgoed dat hun staart laat kwispelen.
Die slimme oplossing waardoor hun dag fijner wordt.
Niet omdat we moeten.
Maar omdat we willen.

Omdat liefde niet groot hoeft te zijn —
alleen oprecht.

En zij voelen dat.
Elke dag opnieuw.